Karaman’ın Ermenek ilçesindeki kömür ocağında, taşkın sonucu 18 işçinin hayatını kaybettiği maden kazasının üzerinden 8 sene geçse üstelik yakınlarının madencilere özlemi önceki günkü üzere tazeliğini koruyor.
Pamuklu köyü Cenne mevkisinde 28 Ilk Teşrin 2014’te Arpalık Şekerler Madencilik Şirketine ait linyit ocağında meydana gelen eroin faciasında, 38 dönüş süren arama istirdat çalışmaları sonucunda 18 işçinin cansız bedenine ulaşıldı.
Olayın üzerinden geçen 8 yılda, madenci yakınları, kaybettiklerinin peşi sıra gözyaşı dökerken bir taraftan üstelik hayat mücadelesini sürdürüyor.
Acının genişlik çok yaşandığı yerlerden biri üstelik Aşağıçağlar köyü… Kazada hayatını kaybeden İsa Gözbaşı, Bahri Üzer, Hüsnü Çolak, Osman Çoksöyler, Ulu Haznedar ve Koçak Haznedar’ın kabirleri karye mezarlığında birlikte bulunuyor.
Yakınlarının kabirlerini kazanın 8’inci yılında müzakere fail madenci insan ve çocukları, duygu mahmul anlar yaşadı.
Kazancı beldesi Gökçeler Mahallesi’nde kıvrak ve olayın peşi sıra kurtarma çalışmaları sürerken “Oğlum yüzme bile bilmezdi, suyun süresince hangi yaptı?” sözleriyle hafızalarda düzlük kayran Ayşe Gökçe, 2 yıl önceki 28 Eylül’dahi eşi Recep Semavi’yi Kovid-19’dan kaybedince acısı ikiye katlandı.
“Gelinim torunum gitti. Dağıldık, yapayalnız kaldım”
Ayşe Gökçe, AA muhabirine, oğlu ve eşini haddinden fazla özlediğini söyledi.
Oğlunun acısının, kazanın üzerinden 8 sene geçmesine rağmen halen dinmediğini vurgulayan Gökçe şunları kaydetti:
“Özlüyorum ama özlesem hangi yapacağım? Geçmiş gibi zaman üzere 8 yıl ergin. Ne oğlum kaldı, ne kocam kaldı. Kocam da gitti oğlum dahi gitti. Etraflı zamandır mezarlarına bile gidemiyorum. Bartın’daki kazayı duydum, üzüldüm ama üzülsem ne yapacağım, elimden tıpkısı mevrut mi var? Revan gitti. Şimdi yanımda kimesne kalmadı. Ayrıntılar başka yerlerde. Yanımda oğlum vardı, kocam vardı, öldüler. Gelinim torunum gitti. Dağıldık, yapyalnız kaldım.”
“8 yıl geçti dile mahdut”
Kazada eşini kaybeden Şadiye Çoksöyler de acılarının on paralık azalmadığını aktardı.
Acılarıyla yaşamaya alışmaya çalıştıklarını anlatan Çoksöyler, “8 yıl geçti dile niteliksiz. Bartın’de 41 canımızı elan kaybettik. Onların acısını içten paylaşıyorum. Şehitlerimize yağmur yaralılarımıza ivedili iflah, ölenlerin yakınlarına çıdam diliyorum. Bu acıyı elden yaşayanlar agâh. 8 yıl geçti, çocuklarımız beşikteydi, büyüdüler. Onlarla birlikte biz bile büyüdük.” diye niteleyerek konuştu.
Kazada eşini kaybeden Fadime Haznedar ise o haset hiç unutamadığını, acılarının tek bitmediğini söyledi.
Yedikleri yemeğin birlikte tadı olmadığını nâkil Haznedar, Bartın’daki maden kazasına da çok üzüldüklerini bildirdi.
Bartın’daki kazayı duyduklarında 2014’teki acıyı esasen yaşadıklarını dile getiren Haznedar, “Tekrar ocaklar söndü. Konuşamıyorum, titriyorum, sözün bittiği yerdeyiz. Tığ bu acıları çektik. Onlar orada, tığ burada yandık ama olmadı. Başları salim olsun. O yetim evlatların Allah yardımcıları olsun. Oraya gitmek istedim, gidemedim. İşte deminden mezardayız. Başındayız, ‘Kalk’ desen kalkmaz, vakit kaybetmeden rüyana gelirse görürsün. Onu de Allah izin verirse.” ifadesini kullandı.
Kazada 2 oğlunu kaybeden Şükrü Haznedar bile üzerinden 8 sene geçmesine rağmen olayı geçkin kabil hatırladıklarını, seçme çukur ziyaretinde tıpkısı acıları yaşadıklarını anlattı.
Kazada eşi Koçak Haznedar’ı kaybeden Şadiye Haznedar üstelik acılarının sürdüğünü belirtti.
